YÜCEL TANYERİ

Ben, Yücel Tanyeri
Duydum ki merak ediyormuşsunuz,
Hususi hayatımı,
Anlatayım:
Evvela hekimim, yani
Büyücü falan değilim.
Burnum var, kulağım var,
Pek biçimli olmamakla beraber.
Lojmanda otururum,
Üniversitede çalışırım.
Ne başımda bulut gezdiririm,
Ne sırtımda mühr-ü nübüvvet.
Ne İngiliz kralı kadar
Mütevaziyim,
Ne de Celâl Bayar'ın
Sabık ahır uşağı gibi aristokrat.
Ispanağı çok severim
Puf böreğine hele
Biterim
Malda mülkte gözüm yoktur.
Vallahi yoktur.
Orhan Veli ile Melih Cevdet'tir
En sevdiğim şairler.
Bir kızım vardır,
İki de torunum pek muteber;
İsmini söyleyemem
Çiçekle uğraşanlar bulsun.
Ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım,
Ne bileyim,
Belki daha bin bir huyum vardır.
Amma ne lüzum var hepsini sıralamaya.
Onlar da bunlara benzer...


Beni, benden iyi anlatan Orhan Veli'ye teşekkürlerimle...

24 Mart 2018 Cumartesi

DOKTOR VAGONU...



1914-18 yılları arasında.
I. Dünya Savaşı sırasında.
Almanya'da çok sıklıkla.
İhtiyaç oldu Sağlık Vagonlar'ına...

Binlerce asker yaralısı.
İlk tedavisini bu vagonlarda aldı.
Yaralılar bir süre burada bakıldı.
Bir kısmı da bu Vagonlarla hastaneye taşındı...

I. Dünya Savaşı bitmişti.
Türkiye yeni bir idare biçimine geçmişti.
Cumhuriyet kurulmuştu.
Devlet yeni yeni yapılanıyordu...

1926 yılıydı.
Geleceğe umutla bakılıyordu.
Cumhuriyet kurulalı henüz 3 yıl olmuştu.
TCDD daha yeni kurulmuştu...

1926 yılında.
3 vagon ısmarlandı Almanya'ya.
İki tanesi Eğitim Vagonu'ydu.
Bir tanesi de Sağlık Vagonu...

Bir sene sonra, 1927 yılında. 
Eğitim Vagonları'yla. 
Ve demiryolları aracılığıyla.
Aydınlatılmaya başlanmıştı yurttaşlar kasabalarda...

Afişler, kitaplar vardı bu vagonlarda.
Görevli bir Eğitim Heyetinin konuşmalarıyla.
Pratik sağlık ve yurttaşlık bilgileri.
Sunuluyordu filmlerle, afişlerle halka...

Cumhuriyet'in ilk yıllarında.
TCDD'na gelen üçüncü Vagon da.
Ayrılmıştı Halk Sağlığı'na.
Sıhhiye Vagonu adıyla...

Bu vagonlar mükemmel bir düzenlemeyle.
Hekim muayene odası, Ameliyathane'siyle.
İlaç odası ve 8 yataklı Revir'iyle.
Sağlık hizmeti vermekteydi gurbette...

Yıllarca çalıştı bu Vagon.
Bir Hemşire ve bir Doktor'la.
1930'lardan 1980'li yılları arasında.
Yurdun en ücra Tren İstasyonları'nda...

Hastalar bakıldı, ilaçları verildi.
Muayeneler yapıldı, tedavileri gerçekleştirildi.
Revirde hastalar yatırıldı, ameliyat edildi.
Kilometrelerce yollar gidildi...

Halka sağlık hizmeti vermenin yanında.
Demiryolu kazalarında.
İlkyardım olarak da.
Görev veriliyordu Doktor Vagonu'na...

Bunlardan en önemlisi.
1939 Erzincan Depremi'ydi.
Gülhane Hastanesi Askeri Tıp Hekimi.
Yzb. Necmi Ayanoğlu bu vagonda görevliydi...

1940 yılının ilk günlerinde.
Sağlık Vagonu 3 kişilik ekibiyle.
Görevlendirilmişti yaralı depremzedelerin. 
Bakım ve tedavisiyle...

Gece-gündüz çalıştılar.
Yaralıları Vagonun revirinde yatırdılar.
Kırıkları, çıkıkları onardılar.
Kesileri diktiler, ameliyatlar yaptılar...

Sağlık Vagonunun faydaları görülünce.
20 vagon daha imal edildi DDY yönetimince.
Bunlar da dağıldı yurdun dört köşesine.
Sağlık hizmeti götürüldü ulaşılamayan yörelere...

1980 yılından sonra.
Karayolları ağı gelişince tüm yurtta.
İlgi azaldı haliyle bu Vagonlara.
Ve çürümeye bırakıldı bunlar küçücük istasyonlarda...

Kimse ilgilenmedi bu Vagonlarla.
Paslanıp, bakımsız kaldılar geçen yıllarda.
Sonunda döndü bu vagonlar hurda'ya.
Birer birer yokoldular kayıtlarda...

Son bir tanesi fark edildi Uşak'da.
Uşak'ın Banaz kazası'nda.
Büyük Oturak İstasyonu'nda.
Harap biçimde yalnız başına...

TCDDY harekete geçti.
Orhan Beşikçi'nin dikkatini çekti.
İzmir Tabip Odası ilgilendi, destekledi.
Vagon hızla restore edildi, eski haline getirildi...

Bu yıl 14 Mart Tıp Bayramı'nda.
Bir buharlı Lokomotif arkasında.
Çekilerek getirildi İzmir'de Basmane Garı'na.
Ve vagon yeniden görücüye çıktı 27 yıl sonra...

Bu 90 yıllık bir Sağlık Vagonu.
Gezmiş tüm Anadolu'yu.
Sağlık ulaştırmış gidilemeyen yörelere.
3-5 kişilik ekibiyle kim bilir nerelere...


Doktor Vagonu Fotoğrafları:

.
Gönderen zaman:
Etiketler: , , ,