YÜCEL TANYERİ

Ben, Yücel Tanyeri
Duydum ki merak ediyormuşsunuz,
Hususi hayatımı,
Anlatayım:
Evvela hekimim, yani
Büyücü falan değilim.
Burnum var, kulağım var,
Pek biçimli olmamakla beraber.
Lojmanda otururum,
Üniversitede çalışırım.
Ne başımda bulut gezdiririm,
Ne sırtımda mühr-ü nübüvvet.
Ne İngiliz kralı kadar
Mütevaziyim,
Ne de Celâl Bayar'ın
Sabık ahır uşağı gibi aristokrat.
Ispanağı çok severim
Puf böreğine hele
Biterim
Malda mülkte gözüm yoktur.
Vallahi yoktur.
Orhan Veli ile Melih Cevdet'tir
En sevdiğim şairler.
Bir kızım vardır,
İki de torunum pek muteber;
İsmini söyleyemem
Çiçekle uğraşanlar bulsun.
Ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım,
Ne bileyim,
Belki daha bin bir huyum vardır.
Amma ne lüzum var hepsini sıralamaya.
Onlar da bunlara benzer...


Beni, benden iyi anlatan Orhan Veli'ye teşekkürlerimle...

28 Ekim 2014 Salı

BEYDAĞLARI'NDA...


Antalya'ya gideriz.
Senede birkaç kez.
Beş yıldızlı otellerde kalırız.
Çoğu kez...

Bol bol yeriz, içeriz.
Havuzuna gireriz.
Denizinde yüzeriz.
Otelin hamamında terleriz...

Kılımızı kıpırdatmayız.
Otelden hiç çıkmayız.
Gezmeyiz, tozmayız.
Ama Antalya'ya bayılırız...

10 gün önce Antalya'daydım.
Sınıf arkadaşım.
Necati Dedeoğlu'nun.
Kısaca "Neco"nun konuğuydum...

Neco, Hacettepe'de iyi bir öğrenciydi.
Çok iyi bir Hekim oldu.
Toplum Hekimliği'ni seçti.
Pasinler, Hamsiköy ve Tunceli'de hekimlik etti...

Dünya Sağlık Örgütü bursu aldı.
İskoçya'da çalıştı.
Londra'da bir yıl eğitim aldı.
Bir çok yayınlar yaptı...

1984 yılında Antalya'ya geldi.
Akdeniz Üniversitesi'ni seçti.
Halk Sağlığı Başkanlığı yaptı.
41 yıl hizmetten sonra emekli oldu...

Tabipler Birliği Nusret Fişek ödülü.
Füsun Sayek Hizmet ödülü.
Akdeniz Öğretim Elemanları Onur ödülü.
Gibi ödüllerin sahibi oldu...

Neco, ayni zamanda doğa aşığı.
Dağ sevdalısı.
İyi bir tırmanıcı.
Ve iyi bir dağcı...

Öğrenciyken belliydi.
Yerinde duramazdı.
Düz duvara tırmanırdı.
Bizlere hep yukarılardan bakardı...

Akdeniz Üniversitesi Dağcılık Kulübü'nü kurdu.
Uzun yıllar Başkanlığını yaptı.
Lisanslı bir dağ sporcuydu.
Birçok dağlara tırmandı...

Geçen hafta.
Neco'yla.
Güzel bir gezi yaptık.
Beydağları arasında...

Ara yollardan gittik.
Tünektepe, Çalbalı, Sivri dağ.
Arapuçtu, Tunç dağı, Geyik sivrisi.
Kocadağ'ın aralarından geçtik...

Mor dağlar, yeşil ormanlar.
Sarp kanyonlar, bulutlu yaylalar.
Güzelim köyler, meyveli bahçeler.
Bunların arasında nefis tırmanışlar, yürüyüşler...

Önerim, sizler de sadece denizini, tarihini değil.
Dağlarının güzelliğini, doğanın sevimliliğini.
Birlikte yaşayın Antalya'nın dağ yollarında ara sıra.
Neco gibi bir arkadaşınız olmasa da...


Neco ile Beydağları gezi fotoğraflarım:
https://photos.google.com/share/AF1QipNdgkeuytfMBft9Xr_5YkVeWm1X28Ie8wBwrmhhlnb9B810Ornv5jfiGJEUEy63jQ/photo/AF1QipOuZwQCDTyM4qj3h_QT7JbWBN4eVnMfaGwHzjAk?key=MDBlOTEtU2VhSzgxV1FBM1ZsSWFKTnRnVzhrWThn

.

26 Ekim 2014 Pazar

YAMAÇ PARAŞÜTÜYLE...


Selimiye Batığı dalışlarından almıştık.
Tuğba'yı 1996 senesinde.
Konaklayacaktık bir gece.
Ölüdeniz'de Meri Motel'de...

İlk kez o yıl gördüm.
Babadağ'dan yamaç paraşütüyle.
Atlayanları, uçuşanları.
Sonra da Belcekız sahiline konanları...

Aklım kalmıştı.
Yukarıdan manzara çok güzel olmalıydı.
Sordum, soruşturdum, araştırdım..
Sabah uçacaktım...

Ancak vaktimiz yoktu.
Tuğba'yı Elmalı'ya yetiştirmek gerekiyordu.
Sabah erkenden yola koyulmamız lâzımdı.
Uçuş hevesim yarıda kalmıştı...

Gerçekleşti bu rüya.
18 yıl aradan sonra.
Bu yıl 2014 Ekim ayında.
Fethiye'de konakladığımda...

Temas kurduk Belcekız'da.
Re-action Yamaç Paraşütü firmasıyla.
Uçacaktım pilot Yiğit Yıldırım'la.
Sabahın erken zamanında...

Erkenden gittim Belcekız'a.
Minibüsle intikal ettik Babadağ'a.
1400 metreden birkaç atlayış seyrettik.
Sonra da 1800 m pistimize geldik...

Kalabalık bir yer burası.
Hazırlıklar, tek atlayanlar.
Sıraya girenler.
Tandem atlayış yapanlar...

Pilotumuz genç ve deneyimli.
Üstelik Makine Mühendisi.
Tandem (ikili) uçacağız.
Havada birlikte olacağız...

Sevgili Yiğit bilgilendirdi beni.
Uçuş hakkında önce bilgi verdi.
Tulumu bir güzel giydirdi.
Kaskı da kafama geçirdi...

Sıramızı bekledik.
Bu arada selfie pozlar verdik.
Uygun rüzgârı yakaladık.
Birkaç adım koştuk ve havalandık...

Bir anda boşluktaydık.
Önce biraz yükseldik.
2000 metreye kadar geldik.
Aşağıdaki güzel manzarayı izledik...

Hafif bir rüzgârla.
Güneşli, güzel bir havada.
Yol aldık sohbet ede ede.
Fotoğrafları çeke çeke...

Kuşlar gibi uçmak.
Aşağılara yukarıdan bakmak.
Sessizliğin tam ortasında olmak.
Mutluluk bu, doğayla baş başa kalmak...

30 dakika havada kaldık.
Mavi'nin yeşil'in içinde olduk.
Yavaş yavaş alçaldık.
Sonunda bir kuş misali kumsala konduk...

Hezârfen Ahmet Çelebi gibi.
Hissetmek istiyorsanız kendinizi.
Öneririm.
Siz de yaşayın bu keyifli deneyimi...


Yamaç paraşütü uçuş fotoğraflarım:
https://photos.google.com/share/AF1QipNdJPieYV7IYXp0OZn9ZnbmA5XY0eeOw0IKa7gTghG5mhB6miqqHPyL8vkMQz-qfQ/photo/AF1QipM5x4Pp9eclO8xXlGY6N6VeXvTSGPrfpB9FZR2n?key=WDNDVVJScDVxZVI2bVpabXlEbnYzNUpPYWFxZXpB

.

24 Ekim 2014 Cuma

MAVİ YOL...


Mavi yolculuk bitmişti.
Yarın Antalya'ya gidilecekti.
Ya kısaca Korkuteli üzerinden dağlardan.
Ya da daha uzun yoldan deniz kenarından...

Mavi yolculuktan yeni dönmüştüm.
Bir Mavi yolculuk daha düşünmüştüm.
Kararımı verdim, kıyıdan gidecektim.
Karadan bir mavi yolculuk daha yapacaktım...

Bodrum'dan erken çıktım yola.
Sabah kahvaltısı Güllük limanında.
Ardından Göcek ve Katrancı'da mola.
Fethiye'de durmadan yola koyulma...

Kalkan-Kaş arasında.
Kaputaş plajına.
İnildi tam 187 basamakla.
Mavi'nin güzelini yakalamak amacıyla...

Sonra Üçağız limanı.
Karşıda Kekova adası
Simena yarımadası.
Ve Kaleköy'de Likya mezarları arasında yatılması...

Çayağzı, Finike, Kumluca.
Beydağları arasından.
Kemer, Beldibi, Çamyuva.
Ve sonunda Antalya...

Antalya'da.
Sınıf Toplantısına katılma.
Birkaç gün Neco'da konaklama.
Ardından dönüş yoluna koyulma...

Dönüş yolu da sahilden.
Mavi-yeşil denizden.
Fethiye'de bu kez duraklama.
Gül ve Aybars Turan'da konaklama...

Mavi Yolculuk demişler.
Azra Erhat ve Cevat Şakir.
Gökova'da.
Koylarda tekneyle yapılan yolculuklara...

Kara bir yol değil.
Bu mavi, masmavi bir yol.
Göcek-Kumluca arası.
Görülesi, gezilesi ve de kalınası...


Mavi Yol fotoğraflarım:
https://photos.google.com/album/AF1QipPIpgKtpZP2fW6DF4k0wrrDNe5flr7dfiqY3u79/photo/AF1QipOQ8g1U4yUgPgWzlIUk17XaNFb-dgmptwBRVTVl
.

22 Ekim 2014 Çarşamba

ARASBEY İLE...


Bayram öncesi.
Aytaç Güldamla telefon etti.
Bir "mavi yolculuk" önerdi.
"Gelir misin" dedi...

Kör'ün istediği bir göz.
Tanrı verdi iki göz.
Tabii ki "hayır" demedim.
Kendisini kırmak istemedim...

Aytaç, Ankara'dan.
Lise arkadaşlarımdan.
Elli yıl önce mezun olmuşuz.
Kırk yıl sonra dost olmuşuz...

Aytaç diğerlerini de aradı.
Kurban Bayramı nedeniyle.
Ancak iki kişi.
Daha bulabildi...

Arife günü demir aldık.
"Vira bismillah" dedik.
Bodrum Marina'dan çıktık yola.
Arasbey yatıyla...

Arasbey, 19 m uzunluğunda.
İki tane 825 HP gücünde motoruyla.
30 ton ağırlığıyla.
Ulaşabiliyor 27 mil hıza...

Kos adasını alarak sağımıza.
İstikamet Knidos burnuna.
Gökova Körfezini geçiyoruz.
Rüzgâr hızıyla...

Knidos koyunda.
Kısa bir mola.
İstikamet sonra.
Palamutbükü koyuna...

Burada demirliyoruz.
Beş çayımızı içiyoruz.
Akşam yemeğinde.
Sohbetin tadını çıkartıyoruz...

Sabah erken kalkıyoruz.
Küçük bir camide.
Bayram namazını kılıyoruz.
Köylülerle bayramlaşıyoruz...

Ardından Datça yarımadasında.
Billurkent'e uğruyoruz.
Mustafa Öz ve ailesinin.
Konukseverliğine hayran kalıyoruz...

Akşam artık Hisarönü Körfezindeyiz.
D-Hotel Marin yakınında.
Enfes bir ortamda.
Geceliyoruz Bencik koyunda...

Sabah istikamet Orhaniye.
Kızkumu'nda giriliyor denize.
Ardından bir başka koyda demirleme.
Orman önünde yemyeşil bir denizde dinlenme...

Akşam üzeri ver elini Selimiye.
Burası durgun deniziyle benziyor bir göle.
Akşam yemeği Taşevler'de.
Balık, rakı ve meze ile...

Sabah durgun bir denizde.
Kahvaltı yapıyoruz birlikte.
Geçiyoruz Selimiye kayalıklarını iskelede.
Ardından Kargacık Koyu'nda demirleme...

Burada sualtı fotoğrafçılığı denemesi.
Oltayla balık avlama hevesi.
Eli boş dönülmesi.
Öğlende Nurocan'ın bulgur pilavına talim edilmesi...

Gece dolunay'ın dağların ardından görünmesi.
Mehtapta Lagos ziyafeti.
Urla Şaraplarının tüketilmesi.
Ve doyumsuz sofra muhabbetleri...

Sabahın güzelliği.
Bazlama ekmek yemek isteği.
Bunun için botla iskeleye gidilmesi.
Sonra da sıkı bir kahvaltı edilmesi...

Ardından yola çıkılması.
Yunan karasularına girilmesi.
Pasaportsuz, vizesiz.
Simi adasına çıkartma yapılması...

Legoyla yapılmış izlenimi veren.
Üst üste rengârenk evler.
Mavi-yeşil bir deniz.
Etraf pırıl pırıl, her yer tertemiz...

Öğlen Uzo eşliğinde.
Papalina, ahtapot, karides ve midye.
Yanında Yunan Salatası ile.
İndiriliyor midelere...

Akşam üzeri elveda deme zamanı Simi'ye.
Türk sularına yeniden girme.
İnceburun Koyunda demirleme.
Muhteşem gün batımını görüntüleme...

Akşam yemeği teknede.
Yakamozların eşliğinde.
Kaptanımızın hediyesi meyvelerle.
Ve doyumsuz bir sohbetle...

Sabah gün doğumu kızıl renkte.
Fasıl müziği eşliğinde.
Merhaba güzel bir güne.
Ve yemyeşil bir denize...

Demir alıyoruz.
Kahvaltı sonrası yola koyuluyoruz.
Sağımızda Anadolu kıyıları.
Solumuzda Yunan adaları...

Tekrar Yunan karasuları.
Ve de Kos adası.
Pasaportsuz, vizesiz.
Yine adanın içindeyiz...

Kos Adası.
Mesleğimizin babası.
"Primum non nocere" prensibini.
Belirleyen Hipokrat'ın yaşam yeri...

Altında ders verdiği söylenen.
Çınar ağacını buluyoruz.
Heykelini görüntülüyoruz.
Hipokrat'a saygımızı sunuyoruz...

Osmanlı egemenliğinde.
Kalmış bu ada tam 400 sene.
Kale, cami, hamam ve çeşme.
Kos adasında görülebilir her yerde...

Ayrılıp, hemen karasularımıza giriyoruz.
Turkuaz koyu'na gidiyoruz.
Kısa bir mola veriyoruz.
Ve güneşi batırıyoruz...

Masmavi bir yolculuk sonunda.
Bitiyor Bodrum Marina'da.
Üç dost hemen ayrılıyorlar.
İstanbul uçağına gidiyorlar...

50 yıllık arkadaşlarımı yolcu ediyorum.
Ben geceyi teknede yalnız geçiriyorum.
6 günlük neşe, muhabbet bitiyor.
Ortalığı derin bir sessizlik, yalnızlık kaplıyor...

Yarın otomobilimle yola çıkacağım.
Karayoluyla Antalya'ya gideceğim.
Orada da yine 50 yıllık arkadaşlarımla buluşacağım.
Hacettepe'ye girişimizin 50. yılını kutlayacağım...


Arasbey ile Mavi yolculuk fotoğraflarım:
https://photos.google.com/share/AF1QipPzdqtmHZIb_1tRy0OZ1CqyxsWrZyZWf9Uv5MHsVAOompCqQIzrmg22CEmkuk8FSg/photo/AF1QipNcR4HvK_sqxf9N7oJ57GkNfCOOjg5z98Baj4RE?key=RWpnQUhkbVJZT0Z0YnB4MnVnMl9KUTZ2MGk2bld3
.

20 Ekim 2014 Pazartesi

TIBBÎ ATIKLAR...


Giriş sınavında başarılı.
Tam 100 kişi.
1964 senesinde.
Girmiştik Hacettepe'ye...

Altı yıl okuduk.
Tıp Fakültesini bitirdik.
1970'de mezun olduk.
Tam 68 Hekim idik...

Sonra ayrıldık.
Değişik Bölümlerde Asistan olduk.
Sonra kimimiz Uzman oldu.
Kimimiz de Kariyere kaldı...

Yemedik içmedik.
Gece gündüz demedik.
Mesleğimizi sevdik.
Hep hastalara hizmet ettik...

1964 senesinde başlamıştık.
2014 yılında görevi bitirdik.
Son üyemizi de.
Bu yıl emekli ettik...

1964 nire.
2014 nire.
Dile kolay.
Tam 50 sene...

Hacettepe'64 girişliler.
50 yıl aradan sonra.
Antalya Titreyengöl'de.
Bir araya geldiler...

Tümü emekli idiler.
Hepsi kırmızı renkli.
"Tıbbî Atık" poşetlerini giydiler.
Kameralara poz verdiler...

Hatıraları canlandırdılar.
Eski günleri andılar.
Dostluğun tadını çıkarttılar.
Birlikteliğin keyfine vardılar...

Gezdiler, söyleştiler.
Güldüler, eğlendiler.
Şarkılar, türküler söylediler.
Emekliliğin tadını çıkarttılar...

50 yılın sonunda.
Yaşlansalar da.
Birer Tıbbî Atık olsalar da.
Varmışlardı artık yaşamın tadına...


50. yıl buluşması fotoğrafları:
https://photos.google.com/share/AF1QipOZlTzorjB7NTcaKsNidUhitkt_a1c2XR3zt3gTQ_5oNqNp3RSNmG2uc_wUUwdMfw/photo/AF1QipNm-O0PDBnZ_SRxzhkheM0KboZaCd9A2Ezrg6wG?key=bWowYkZoVjJiUjhoWF9YNFRkc2twZElXblU1bFJR
.

1 Ekim 2014 Çarşamba

SAMSUN REGİE FABRİKASI...


Osmanlı İmparatorluğu.
Dış borç ödemelerini durdurduğunu.
İlân ettiğinin ertesinde.
Ortaya çıktı kısaca Regie ismiyle...

"Memalik-i Osmaniye Duhanları 
Müşterek’ül Menfaa Reji Şirketi".
Yani "Osmanlı İmparatorluğu Tütünleri 
Kazanç Ortaklığı Tekeli Şirketi"...

Regie, kuruldu Osmanlı, Alman ve Avusturya.
Bankaları ortaklığıyla 1883 yılında.
4.5 milyon Osmanlı Lirası sermayeyle.
Osmanlı’nın mali iflasını izleyen dönemde...

Tütün ve sigara vergilendirilecek.
Elde edilen gelirle de.
Dış borçların bir bölümü.
Bununla ödenecekti...

Tütün Fabrikaları kuruldu hızla.
Önce 1884'te İstanbul'da.
Sonra 1887 yılında Samsun'da.
Ve 1895'de de İzmir ve Adana'da...

Hızla üretime başladı.
Bu fabrikalar.
Kısa sürede.
Epey yol aldılar...

Örneğin daha ilk on yılda.
500 işçi ve 12 uzmanla.
Üretilmiştir 60 ton sigara.
Yalnızca Samsun Regie Fabrikası'nda...

Tütün iyi bir gelir kaynağıydı.
1 milyon kilo işlenmişti 1905 yılında.
Ödeniyordu borçlar da.
Büyük bir hızla...

Reji'nin kaldırılması düşünülür.
1911 yılında.
Ancak kalır bu karar yarıda.
Balkan Savaşı'nın çıkmasıyla...

Uzatılır imtiyazlar.
Reji şirketiyle.
1913 tarihli bir protokol ile.
15 yıl süreyle...

Cumhuriyet'in ilanının ertesinde.
13 Haziran 1923 İzmir İktisat Kongresi'nde.
İmtiyazlar yeniden gözden geçirilir.
Tütün vergisi kaldırılır oy birliğiyle...

1925 senesinde de.
Osmanlı'nın Tütün Reji'si.
Satın alınarak 4 milyon TL'ye.
Reji devletleştirilir yeni Hükümetimizce...

Regie ismi değiştirilir.
İnhisarlar İdaresi'ne çevrilir.
Daha sonraki senelerde de.
Tekel diye bilinecektir...

Cumhuriyet'ten sonra.
Sigara imalâtı devam eder.
Samsun'da.
Samsun Tütün Fabrikası'nda...

Kulüp, Birinci, Bafra,
Bahar, Asker, Yenice.
Samsun filtreli ve filtresiz sigara.
Üretilir yıllarca özenle burada...

Üretim durdurulur.
Bu fabrikada.
1994 yılında.
Tam 107 yıl sonra...

Uzun süre boş kalır.
Tinercilere mekân olur.
Sonra karar alınır.
Buraya bir AVM yapılacaktır...

100 yıllık üretimden sonra.
50 milyon TL'lik bir yatırımla.
45 önemli "marka"sıyla.

Günümüzde bir tüketim alanına.
Dönüşmüştür artık bu fabrika...


Samsun Tütün Fabrikası fotoğrafları:
https://photos.google.com/album/AF1QipPcp9huKMgGd7AwfraHJ56wOSUFHryZDWyThenz/photo/AF1QipMi1K8K1RINLCq8USf-5iOmUtT8Jzdl8GdA_0FO
.