Nüfusu 100 kadardı.
Ve sadece 20 kadar çadır vardı.
1830 senesinde.
Hindistan'ın Darjeeling'inde…
İngilizler burayla ilgilendiler.
Çin’den çay fideleri getirdiler.
Çay bahçeleri gelişiyordu.
Bölgenin nüfusu hızla artıyordu…
Ulaşım gerekliydi.
Ancak bölge engebeliydi.
Buralar Himalayalar’ın etekleriydi.
Yükseklik 2000 metrelerdeydi…
Buharlı trene karar verdiler.
1879'da plânladılar.
Yolları döşediler.
1881'de bitirdiler…
Darjeeling Himalayan Railway.
İsmini verdiler.
Kısaca D.H.R. dediler.
Yıllarca bu trenle gidip geldiler…
134 yıldan beri çalışıyor.
Jalpaiguri-Darjeeling arasında.
2000 metrelik bir kot farkıyla.
Dar bir hatta.
Yolculuk ediyorsunuz buhar gücüyle.
İki vagon taşıyan minik bir lokomotifle…
Düdük, gürültü, şamata.
Su’yu bitince veriliyor mola.
Kurum’u, is’i de caba.
Geçersiniz onu hızlı bir yürüyüş temposuyla…
Binerdik küçüklüğümüzde.
Bizler de Samsun-Çarşamba trenine.
O da dar hat, buharlı bir tren yoluydu.
Buna benzer bir Cumhuriyet mirasıydı…
Unesco.
Himalaya treni ve yolunu.
Dünya Kültür Mirası’na.
Almış 1999’da…
Biz de bindik bu trene.
Sırf şamata olsun diye.
Kısa bir mesafede.
Büyük bir keyifle…
Üzüldük onca yolu.
Otomobille hızla geldiğimize.
Aslında gelmek varmış Darjeeling’e.
Jalpaiguri’den 8 saatte, bu trenle…
D.H.R. Fotoğraflarım:
.
