Çiğdem Papatya ile geçirdim.
Çiğdem Papatya benim torunum.
Annesi onu kısaca “Papiş” diye çağırıyor.
Henüz daha 14 aylık mini mini bir yaratık…
Ağzı var, dili yok.
Alt ve üst çenesinde ikişer dişi olsa da, artık yardımsız ayakta durabilse de, poposunu sallaya sallaya peltek adımlar atabilse de henüz iki kelimeyi yan yana getiremiyor.
Gerçi anlamsız sesler çıkartıyor ama yine de bağırarak, ağlayarak yaptırtabiliyor her istediğini. Öylesine çıkarsız, öylesine umursamaz, öylesine sevecen bakışları var ki nadiren yaptığı bu huysuzlukları da anında unutturuveriyor insana…
Çiğdem Papatya, yılın son gününde tüm gün kendisi için hazırlanan kendi boyundaki çam ağacının düzenlenmesini seyretti. Rengârenk ışıklı ağacın, kırmızı kukuletalı Noel babaların ne anlama geldiğini çözemese de onlara büyük bir merakla, sevgiyle yaklaştı, dokundu ve anlamaya çalıştı.
Çok canı sıkıldığında da döndü oyuncaklarıyla, balonlarıyla oynadı.
Çok canı sıkıldığında da döndü oyuncaklarıyla, balonlarıyla oynadı.
Akşam evlerindeki insan kalabalığını da anlayamadı bir türlü. Her akşam anne ve babası ile birlikte sessiz, sakin geçen gece pek gürültülü idi onun için. Ama etrafta kendisine şaklabanlık yapan birçok büyüğün olması hiç de fena değildi.
Şımardı ve hünerlerini gösterdi onlara kendi dilediği zaman.
Şımardı ve hünerlerini gösterdi onlara kendi dilediği zaman.
Annesi bu akşam için ona pastel renkte pembe-mor bir gece kıyafeti almıştı.
İlk kez giyeceği arkadan fiyonk kemerli, kısa kollu bu kıyafeti önceleri çok yadırgadı. Huysuzlandı. Giymek istemedi.
Giydikten sonra hiç de fena olmadığını anlayıp, bir daha da üstünden çıkartmadı.
Her ne kadar oldukça uzun eteğine basarak yürümede zorlansa da, hareketi kısıtlansa da sonraları pek sevdi bu giysiyi. Ne kadar da çok fotoğrafçı vardı kendisini görüntülemek isteyen. Ama hiç birisine yüz vermedi.
Evreni de, ekseni de kesişmedi bizlerle...
Dilediğince oyuncakları ile ilgilenmeye devam etti.
İlk kez giyeceği arkadan fiyonk kemerli, kısa kollu bu kıyafeti önceleri çok yadırgadı. Huysuzlandı. Giymek istemedi.
Giydikten sonra hiç de fena olmadığını anlayıp, bir daha da üstünden çıkartmadı.
Her ne kadar oldukça uzun eteğine basarak yürümede zorlansa da, hareketi kısıtlansa da sonraları pek sevdi bu giysiyi. Ne kadar da çok fotoğrafçı vardı kendisini görüntülemek isteyen. Ama hiç birisine yüz vermedi.
Evreni de, ekseni de kesişmedi bizlerle...
Dilediğince oyuncakları ile ilgilenmeye devam etti.
Kestaneli Hindi etli Yılbaşı yemeği yenilmek üzere sofraya oturulduğunda o da biberonundaki sütle eşlik etti bizlere.
Karnı doyduktan sonra da gözleri kapanmaya başladı.
Annesi onu yatağına götürdükten sonra da bir süre boğuştu kendisiyle uyumamak için.
Ama yorgundu.
Kendisine getirilmiş onca armağan paketini açamadan, sonraki yılbaşlarında daha zinde olabilmek için elinde biberonuyla daldı minik Papatya derin uykusuna.
Yarınların ona neler getireceğini pek bilmeksizin...
Karnı doyduktan sonra da gözleri kapanmaya başladı.
Annesi onu yatağına götürdükten sonra da bir süre boğuştu kendisiyle uyumamak için.
Ama yorgundu.
Kendisine getirilmiş onca armağan paketini açamadan, sonraki yılbaşlarında daha zinde olabilmek için elinde biberonuyla daldı minik Papatya derin uykusuna.
Yarınların ona neler getireceğini pek bilmeksizin...
Çiğdem Papatya fotoğrafları için lütfen tıklayınız :
