NEŞET ERTAŞ ve LEYLA'SI...

 

-Leyla ve Neşet Ertaş -

Leyla, büyük usta Neşet hocanın babasının   sahne aldığı gazinoda çalışıyordu.  Babasını izlemeye giden Neşet Ertaş,   bir gün gazino kapısında Leyla hanıma denk gelir   ve o gece ustayı uyku tutmaz.  Gönlüne bir yıldırım gibi düşen Leyla’yı görmek için   her gün gazinoya gitmeye başlar.  Leyla’yı her gördüğünde yüreği uyuşan büyük usta,   fazla dayanamayıp bu dev sevdadan Leyla’ya bahseder.  Neşet’i dinleyen Leyla duygularına saygı duyduğunu   ama gönlünün onda olmadığını söyler büyük ustaya.  Aldığı cevaba çok üzülen Neşet Ertaş,   Leylam beni çok üzdün diyemez de,   “Yazımı kışa çevirdin“ diye bir türkü besteler...  Özledikçe yazmış büyük usta.  Yazdıkça da söylemiş ve  halkın gönlünde taht kurmaya başlamış...  Daha önce hiç kullanılmamış bir dille   anlatmış Leylasını halka.  Sokak ortasında duran taşları bile "Leyla’nın ayağına   takılır" diye toplarmış bu kusursuz adam.  Bir gece o kadar çok özler ki Leyla’yı, sabaha kadar   uyumayarak "Niye çattın kaşlarını" türküsünü besteler.  Leyla’nın sebebine bestelediği her türkü, her eser   koca Türkiye’nin gündemine oturur.  Leyla’dan ümidini kesen kor yürekli hoca, eline   bağlamasını alıp çaldığı bir akşam üstü   "gökteki güneşi de koynuna alarak"   çıkıp gelir Neşet’in Leyla’sı...  Şaşırıp kalan usta,   "ah Leylam, sen Leyla mısın, ay mısın" der.   Leyla, bu özel yürekli adamın gökyüzüne   yaydığı o kusursuz enerjiye daha fazla kayıtsız   kalamayarak teslim olmuştur.  Mutluluktan ne yapacağını şaşırmış olan Neşet Ertaş,  Leyla’yı orda bırakıp Babasının yanına giderek   Leyla’ya olan kıymet yüklü sevdasından bahseder.  Bu aşka karşı çıkan baba Muharrem Ertaş,   "türkücüden, gazinocudan gelin olmaz"   diyerek kovar büyük ustayı.  Aylar geçtikçe Leyla’nın aşkı   Neşet’in aşkının daha üstüne çıkar.  İki aşık birbirini çok severler ve   herkesin karşı olduğu bu sevdayı evlilikle taçlandırırlar.  Birbiriyle konuşmayan Baba ve oğul   aynı gazinoda çalışıyorlardı.  Bir gün baba Muharrem Ertaş, “Evladım“   diye bir türkü besteler.  İçinde "aslı bozuk alma dedim evladım" sözü yer alan   türküye Babasının Leyla’ya "aslı bozuk" demesi   Neşet Ertaş’ın yüreğini yangın yerine çevirir.  Kızar, kırılır, küser atasına.  Leyla’dan vazgeçmeye niyeti yoktur.  Oğlu da Babasına bir türküyle cevap verir:   "Analar insandır, biz insanoğlu" der büyük usta.  O gecenin sabahı Leyla’nın hamile olduğunu öğrenen   Neşet Ertaş, "Ulu arıyorsan analar ulu, sevmişiz biz onu,   olmuşuz kulu" türküsünü besteler ve ailesiyle bağları   tamamen koparır...  Sevdiği kadından üç çocuğu olur ustanın.  "Leylam da Leylam" der gezer usta.  Yere göğe sığdıramaz güzel gözlüsünü.  Neşet’e sevgisi biten Leyla bir gün   ustayı terk eder...  Aklını yitirmiş gibi gezen bu değerli üstat,   "Boşa mecnun eylemişim ben beni" diye   bir türkü düşürür herkesin bağrına.  Peşine "cahildim dünyanın rengine kandım"   türküsü gelir ve sonunda;  "Evvelim sen oldun, ahirim sensin" der...  Bu arada yıllardır oğluyla konuşmayan babadan,   "Küsmedim Neşetim, kahrettim sana" diye bir ağıt gelir.  Babasının çok hasta olduğunu duyan Neşet Ertaş,   eline küçük bir valiz alarak Almanya’ya babasını   görmeye gider ama yetişemez.  Beni babamın ayaklarının dibine gömün   diye vasiyet eder.  Yıllar sonra Neşet Ertaş hayatını kaybeder ve   babasının ayaklarının ucuna gömülür...     (Alıntıdır)   Neşet Ertaş, "Ahirim Sensin"   Cahildim dünyanın rengine kandım   Hayale aldandım, boşuna yandım   Seni ilelebet benimsin sandım   Ölürüm sevdiğim, zehirim sensin   Evvelim sen oldun, ahirim sensin   Sözüm yok şu benden kırıldığına   Gidip, başka dala sarıldığına   Gönlüm inanmıyor ayrıldığına   Gözyaşım sen oldun, kahirim sensin   Evvelim sen oldun, ahirim sensin   Garibim, can yakıp gönül kırmadım   Senden ayrı ben bir mekan kurmadım   Daha bir gönüle ikrar vermedim   Batınım sen oldun, zahirim sensin   Evvelim sen oldun, ahirim sensin   Neşet Ertaş'tan "Ahirim Sensin" :   https://www.youtube.com/watch?v=UJyj1GVunys .