YÜCEL TANYERİ

Ben, Yücel Tanyeri
Duydum ki merak ediyormuşsunuz,
Hususi hayatımı,
Anlatayım:
Evvela hekimim, yani
Büyücü falan değilim.
Burnum var, kulağım var,
Pek biçimli olmamakla beraber.
Lojmanda otururum,
Üniversitede çalışırım.
Ne başımda bulut gezdiririm,
Ne sırtımda mühr-ü nübüvvet.
Ne İngiliz kralı kadar
Mütevaziyim,
Ne de Celâl Bayar'ın
Sabık ahır uşağı gibi aristokrat.
Ispanağı çok severim
Puf böreğine hele
Biterim
Malda mülkte gözüm yoktur.
Vallahi yoktur.
Orhan Veli ile Melih Cevdet'tir
En sevdiğim şairler.
Bir kızım vardır,
İki de torunum pek muteber;
İsmini söyleyemem
Çiçekle uğraşanlar bulsun.
Ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım,
Ne bileyim,
Belki daha bin bir huyum vardır.
Amma ne lüzum var hepsini sıralamaya.
Onlar da bunlara benzer...


Beni, benden iyi anlatan Orhan Veli'ye teşekkürlerimle...

8 Mayıs 2012 Salı

LEYLEĞİ HAVADA GÖRMEK...



Ekim ayında gitmiştim.
Foto-İz grubu ile.
Girinoğlan köyüne.
Çorum’un Osmancık ilçesine…

Kayalar vardı.
Köyün içerisinde.
Peribacası benzeri biçiminde.
Ve leylek yuvaları hepsinin tepesinde…

Çok etkilenmiştim.
Leylekleri görememiş, üzülmüştüm.
Kendi kendime de söz vermiştim.
Baharda gelip görüntülerim” demiştim…

Bu fırsatı bu hafta sonunda yakaladım.
Cumartesi erkenden kalktım.
Güzel bir bahar sabahında yola çıktım.
Ve Girinoğlan köyüne ulaştım…

Leylekler gelmişti.
Sayıları 20’yi geçmişti.
İkişer ikişer yuvalarına yerleşmişti.
Muhtemelen çiftleşme işi de bitmişti…

Önce uzun uzun baktım.
Sessizce yanlarına yaklaştım.
Sonra da onları fotoğrafladım.
Leylekleri ve uçuşlarını saptadım…

"Leyleği havada gören.
 Çok gezermiş".
Bir inanışa göre...

Eh ben de hiç olmazsa.
Bu yılda.
Sanırım birazcık olsun gezebilirim.
Bu kadar leyleği bir arada gördükten sonra…


Girinoğlan ve çevresi fotoğraflarım için:

.