YÜCEL TANYERİ

Ben, Yücel Tanyeri
Duydum ki merak ediyormuşsunuz,
Hususi hayatımı,
Anlatayım:
Evvela hekimim, yani
Büyücü falan değilim.
Burnum var, kulağım var,
Pek biçimli olmamakla beraber.
Lojmanda otururum,
Üniversitede çalışırım.
Ne başımda bulut gezdiririm,
Ne sırtımda mühr-ü nübüvvet.
Ne İngiliz kralı kadar
Mütevaziyim,
Ne de Celâl Bayar'ın
Sabık ahır uşağı gibi aristokrat.
Ispanağı çok severim
Puf böreğine hele
Biterim
Malda mülkte gözüm yoktur.
Vallahi yoktur.
Orhan Veli ile Melih Cevdet'tir
En sevdiğim şairler.
Bir kızım vardır,
İki de torunum pek muteber;
İsmini söyleyemem
Çiçekle uğraşanlar bulsun.
Ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım,
Ne bileyim,
Belki daha bin bir huyum vardır.
Amma ne lüzum var hepsini sıralamaya.
Onlar da bunlara benzer...


Beni, benden iyi anlatan Orhan Veli'ye teşekkürlerimle...

19 Temmuz 2016 Salı

GHOREPANİ...


20 Nisan 2016 Çarşamba

Yorgundum.
Ulleri’de erkenden yattım.
Haliyle sabah vakti.
Gün ışırken kalktım…

Pencereyi açtım.
Açmamla çarpıldım.
7000 metrelik dağlar arkasından.
Tanyerinin renklerine daldım…

Sessizliğin sesinde.
Dere gürültüsü içinde.
Kuş ötüşleriyle.
Daldım sabahın güzelliğine…

Sonrasında Murat,  Julide.
Ve Hüseyin ile birlikte.
7000’lik dağların eşliğinde.
Kahvaltımızı yaptık Yak peyniri ve pekmezle…

Sonra yola koyulma.
Yine biteviye merdiven tırmanma.
Orman arasında, su kenarında.
Yürüyüş dura, kalka…

Öğlen yemeği.
Açgöz Restoran’ında.
Karnımız pek doymasa da.
İdare ettik olanla…

Katırlar, koyunlar arasında.
Yükseldik biraz daha.
1.5 saat sonra.
Vardık Ghorepani’ye 2874 m rakımda…

Ghoraat” demek Nepali lisanında.
Pani de “su” anlamında.
Su varmış burada.
Eski gezginlerin katırlarına…

Ghorepani  günümüzde.
Yürüyüşçülere.
Ve tırmanmak için Poonhill’e gelenlere.
Kucağını açıyor sevgiyle…

Küçük bir köy burası da.
Taş binaları ve çatılarıyla.
Temiz yollarıyla.
Ve sevimli insanlarıyla…

Köyde biraz dolaşıyoruz.
Yine erkenden yatıyoruz.
Sabah karanlıkta kalkacağız.
Gün doğmadan Poonhill’de olacağız…

Ghorepani fotoğraflarım:
.