YÜCEL TANYERİ

Ben, Yücel Tanyeri
Duydum ki merak ediyormuşsunuz,
Hususi hayatımı,
Anlatayım:
Evvela hekimim, yani
Büyücü falan değilim.
Burnum var, kulağım var,
Pek biçimli olmamakla beraber.
Lojmanda otururum,
Üniversitede çalışırım.
Ne başımda bulut gezdiririm,
Ne sırtımda mühr-ü nübüvvet.
Ne İngiliz kralı kadar
Mütevaziyim,
Ne de Celâl Bayar'ın
Sabık ahır uşağı gibi aristokrat.
Ispanağı çok severim
Puf böreğine hele
Biterim
Malda mülkte gözüm yoktur.
Vallahi yoktur.
Orhan Veli ile Melih Cevdet'tir
En sevdiğim şairler.
Bir kızım vardır,
İki de torunum pek muteber;
İsmini söyleyemem
Çiçekle uğraşanlar bulsun.
Ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım,
Ne bileyim,
Belki daha bin bir huyum vardır.
Amma ne lüzum var hepsini sıralamaya.
Onlar da bunlara benzer...


Beni, benden iyi anlatan Orhan Veli'ye teşekkürlerimle...

19 Haziran 2015 Cuma

HİNTLİ ÇOCUKLAR...


Bir çocuğun bir yetişkine öğretebileceği her zaman üç şey vardır: Nedensiz yere mutlu olmak, her zaman meşgul olabilecek bir şey bulmak ve elde etmek istediği şey için var gücüyle dayatmaktır.

Paulo Coelho

...............

Kalabalık bir ülke.
Büyük bir genç kitle.
Hepsinden önemlisi de.
Çocuklar önde...

Biri birinden farklı renkte.
Farklı görünümde.
Kast sistemi nedeniyle de.
Farklı statülerde...

Ama hepsi çocuk daha.
Farklı renkte olsa da.
Farklı statülerde bulunsa da.
Tümü çocuk daha...

Fakirinin de.
Zengininin de.
Beyazının da, esmerinin de.
Ayni gülümseme yüzlerinde...

Teneke evlerde oturanlar.
Çamurlu sularda yıkananlar.
Sokaklarda koşturanlar.
Okulda yaramazlık yapanlar...

Ayni biçimde ağlıyorlar.
Benzer biçimde gülüyorlar.
Ayni biçimde oynuyorlar.
Benzer şekilde poz veriyorlar...

Kolayca dost oluyorsunuz.
Pozlarını yakalıyorsunuz.
Bir de resimlerini gösteriyorsunuz.
En mutlu gülücükleri işte o zaman görüyorsunuz...


Hindistan Çocukları Fotoğraflarım:
https://picasaweb.google.com/105371707000908378020/HintCocuklari#6162109941874788434

.