Çocukluğumda gerçekten şirin bir yerdi Gümenez.
Samsun-Sinop yolunun tam ortasındaydı.
1950’li yıllarda Sinop’a giderken içinden geçerdik.
Deniz kenarında minik bir balıkçı köyüydü.
Limanı yoktu, denize açıktı.
Sahil boyu dizili iki sıra ahşap evleri vardı.
Ortasından da bir yol geçerdi...
Samsun’dan burunlu Vabis veya Austin marka otobüslere binerdik.
Yorgun otobüs kısa bir süre burada soluklanırdı.
Tabii yolcuları da…
Sonra da zorlana zorlana kıvrımlı yollara vururduk.
Lastikler bir iki kez patlamazsa 12 saatte Sinop’a ulaşırdık...
Samsun’dan ayrıldıktan sonra denize ilk kavuştuğumuz noktaydı.
Gümenez.
İlâç gibi gelirdi bize burası.
Yanımızdaki azıklar açılır bunu diğer yolcularla paylaşırdık.
O yıllarda minik, şirin bir yerdi Gümenez...
Samsun-Sinop yolunun tam ortasındaydı.
1950’li yıllarda Sinop’a giderken içinden geçerdik.
Deniz kenarında minik bir balıkçı köyüydü.
Limanı yoktu, denize açıktı.
Sahil boyu dizili iki sıra ahşap evleri vardı.
Ortasından da bir yol geçerdi...
Samsun’dan burunlu Vabis veya Austin marka otobüslere binerdik.
Yorgun otobüs kısa bir süre burada soluklanırdı.
Tabii yolcuları da…
Sonra da zorlana zorlana kıvrımlı yollara vururduk.
Lastikler bir iki kez patlamazsa 12 saatte Sinop’a ulaşırdık...
Samsun’dan ayrıldıktan sonra denize ilk kavuştuğumuz noktaydı.
Gümenez.
İlâç gibi gelirdi bize burası.
Yanımızdaki azıklar açılır bunu diğer yolcularla paylaşırdık.
O yıllarda minik, şirin bir yerdi Gümenez...
Yıllar sonra biraz büyümekle birlikte halâ balıkçı köyü özelliğini taşıyordu.
Yaşamımda gördüğüm en deneyimli taka kaptanını da orada tanıdım.
Hasan Reis tirolü’nün kaptanı Haşim Kaptan’ı…
Tüm Karadeniz’i avcunun içi gibi bilirdi.
Azgın dalgalarda koca tekneyi, limanı olmayan sahile nasıl yanaştırdığını anlatırdı.
Ben de hayretle dinlerdim.
Efsane gibi bir kaptandı benim için...
Yaşamımda gördüğüm en deneyimli taka kaptanını da orada tanıdım.
Hasan Reis tirolü’nün kaptanı Haşim Kaptan’ı…
Tüm Karadeniz’i avcunun içi gibi bilirdi.
Azgın dalgalarda koca tekneyi, limanı olmayan sahile nasıl yanaştırdığını anlatırdı.
Ben de hayretle dinlerdim.
Efsane gibi bir kaptandı benim için...
Bu küçücük yerleşim yeri de gelişime dayanamadı.
1963 yılında burada Belediye teşkilâtı kuruldu.
İsmi de “kıyı şehri” anlamına gelen “Yakakent” olarak değiştirildi.
Yanına büyücek bir liman yapıldı.
Karadenizin en çok ve en iyi balıkları burada avlanır oldu...
Giderek büyüdü ve kalabalıklaştı.
Peş peşe balık yağı fabrikaları açıldı.
Kent dağ tarafına doğru büyüdü.
Şimdi ortasından beton-asfalt duble bir yol geçiyor.
Kıyı evleri betonarme evlerle değişti...
Buranın antik ismi olan Kominos’u da, Gümenos’u da.
Yakın zamandaki ismi olan Gümenez’i de artık kimse hatırlamıyor.
1991 yılında ilçe oldu.
Şimdilerde Samsun’a 84 km. uzaklıkta ve Yakakent olarak biliniyor...
1963 yılında burada Belediye teşkilâtı kuruldu.
İsmi de “kıyı şehri” anlamına gelen “Yakakent” olarak değiştirildi.
Yanına büyücek bir liman yapıldı.
Karadenizin en çok ve en iyi balıkları burada avlanır oldu...
Giderek büyüdü ve kalabalıklaştı.
Peş peşe balık yağı fabrikaları açıldı.
Kent dağ tarafına doğru büyüdü.
Şimdi ortasından beton-asfalt duble bir yol geçiyor.
Kıyı evleri betonarme evlerle değişti...
Buranın antik ismi olan Kominos’u da, Gümenos’u da.
Yakın zamandaki ismi olan Gümenez’i de artık kimse hatırlamıyor.
1991 yılında ilçe oldu.
Şimdilerde Samsun’a 84 km. uzaklıkta ve Yakakent olarak biliniyor...
Ama halâ bir özelliği hiç değişmedi.
Güneşin hem doğuşunu hem de batışını.
Denizden yalnız burada izleyebilirsiniz.
Sanırım bu özelliğini değiştirmeye de kimsenin gücü yetmeyecek…
Güneşin hem doğuşunu hem de batışını.
Denizden yalnız burada izleyebilirsiniz.
Sanırım bu özelliğini değiştirmeye de kimsenin gücü yetmeyecek…
Eski Gümenez fotoğrafları için :
