Yavaş yavaş erir karın Ovacık
Çayır çimen olmuş bahar zamanı
Allı Turnaları gelir Ovacık...
...............
Ülkemizin birçok yerinde.
Çankırı'da, İzmir'de, Fethiye'de.
İstanbul'da, Karabük'te, Gebze'de.
İlçeler var Ovacık isminde...
Ama bunların içinde.
En güzeli belki de.
Doğasıyla, insanıyla Tunceli'de.
Munzur vadisi içinde...
Türkiye'de tek TKP'li Belediye.
Tunceli'nin Ovacık ilçesinde.
İşte bu Belediye.
Bir FotoMaraton düzenlemiş kendince...
"Gelin" demiş fotoğrafçılara.
"Gelin, tanış olalım"
"İşin kolay kılalım"
Barışı, kardeşliği, sevgiyi yayalım tüm vatana...
Gittik, gördük hem de çok sevdik.
Hem bu güzel yöreyi.
Hem Komünist Belediye Reisini.
Hem de Ovacık'lı tüm kardeşlerimizi...
Doğu-Batı doğrultusunda.
Muhteşem Munzur dağları arasında.
Masmavi Munzur nehri akan ortasında.
Ovacık, yemyeşil bir ova aslında...
Toplam 3000 nüfusuyla.
Ovacık, küçücük bir kasaba.
Tüm canlar burada.
Biri birini ismiyle tanımakta...
4 gün kaldık Ovacık'ta.
Sevgi ve dostluk ortamında.
Yurdun dört bir yanından gelen.
Fotoğraf sanatçılarıyla...
Gündüzleri yörenin güzellikleri keşfedildi.
Geceleri Fotoğraf Söyleşileri gerçekleştirildi.
Belediye Başkanı inanmazsınız her gece en erken geldi.
Arka sıralardan her gece tüm gösterileri ilgiyle izledi...
Ovacık Belediyesi'nin girişi.
İki taraflı bir Kütüphane sanki.
3 bin nüfusa, 10 bin kitabıyla.
Doğan Avcıoğlu'suyla, Lev Tolstoy'uyla...
Belediye Başkanı'nın odası da.
Belediye Meclisi toplantıları da.
Halka açık inadına.
Belediyenin mali tablosu da asılı duvarda...
Belediye Otobüsü ücretsiz burada.
Suyun tonu 50 kuruş Ovacık halkına.
Yoksul öğrenciye burs da burada.
İşsizlere tarım imkânı da Ovacık'da...
Her neyse.
Komünizm propagandası.
Yapmayalım şimdi burada.
Önümüz kış ne de olsa !..
Ovacık'ın doğal güzellikleri de.
Anlatmayla bitmez gerçekte.
Dağlarıyla, kuşlarıyla, dereleriyle.
Yaylalarıyla, meralarıyla, çiçekleriyle...
Fırat'ın en önemli kolu.
Munzur suyu.
Çıkıyor buradan.
Ovacık'tan, Munzur dağlarından...
Bembeyaz kaynaklar, çağlayanlar.
Masmavi, tertemiz sular Gözeler'de.
Ovacık'a 15 km mesafede.
Cennet gibi yemyeşil bir yerde...
Bir su kaynağı Munzur Baba gözeleri.
Hayat veren Ziyaret deresine.
Burası, Alevî kardeşlerimizce.
Kutsal kabul edilen bir ziyaret merkezi de...
Mercan Vadisi bir başka doğa güzelliği.
Mavi köpüklü suyu, turuncu gelincikleri.
Solda Haramintepe 3250 m yüksekliği.
Gidebildiğimiz en uç nokta Şahverdi...
Dünyanın belki de en güzel ayranı burada.
Koca bardak bir Türk lirası yalnızca.
Bozuk paran yoksa.
Üretici canımızın ikramı o da...
Ovacık'ın ne başarılı Belediye Başkanı.
Ne de inanılmaz dağları, suları, doğası.
Ovacık ve çevresinin en önemli varlığı.
İnsanı ve canları...
Ovacık'ın tüm güzelliği.
Buluşmuş tüm insanlarıyla.
Berrak suları kadar temiz, sevecen.
Yüce dağları kadar gururlu halkıyla...
Bir toplum bu kadar mı içten.
Bu kadar mı sevgi dolu olur.
Bu kadar mı konuksever.
Bu kadar mı hoşgörülü olur...
FotoMaraton'a katılan.
Fotoğraf sanatçısı arkadaşımız.
Metin Savaş Güleç kardeşimiz.
Ordu'dan gelmiş, yazmış:
Bazı insanları sebepsiz seversin.
Bazılarına bin sebep arar, yine sevemezsin.
Biz Ovacığı sebepsiz sevdik.
Dağda, bayırda ışık kollarken.
Karşımıza samimiyet çıktı.
Tenha bir köye girdik, hoşgörü çıktı.
Bir damın altında çay ikram edildi.
Sonunda keder çıktı, dram çıktı.
Hepimiz bu ülkenin çocuklarıyız.
Kader birliği yaptığımız bu topraklarda,
Neden keder birliği yapmayalım ki!..
Ali Haydar Güçlü'nün.
"Özlerim Seni Ovacık" türküsünün.
Dizeleriyle başlamıştık yazımıza.
Bitirelim yine ayni türküyle:
Gözümde tütüyor o ak gözelerin
Munzur Baba sende kaldı tüm dileğim
Bırakıp gideyim varmıyor elim
Her zaman özlerim seni Ovacık...
Ovacık Fotoğraflarım:
https://photos.google.com/share/AF1QipNAJ3DBv19Q4GC9r6T8ISSOOJK8Fr1fVGIQBZPg1gTZ5nSopUwF1mJqTovqP1bciQ/photo/AF1QipNfE5h78dELjSttM0is3u_lhjKWD-PR-QL37RIZ?key=TUlxQjV4MENiUUZ1a1Fod0ZQSG1WZ09hamg1VnNR
.
