1935 yıllarıydı.
Nazilli Basma Fabrikası kuruluş aşamasındaydı.
Ama bir zorluk vardı.
Fabrika kentin bir hayli dışındaydı...
İşçilerin ulaşımı nasıl sağlanacaktı.
At, eşek, katır vardı.
Ama otobüs, dolmuş yoktu.
Fabrika da şehirden 3 km uzaktaydı...
İngiltere ve Almanya'ya lokomotif ısmarlandı.
Almanya'dan iki vagon alındı.
Raylar Nazilli'ye kadar uzatıldı.
Deneme çalışmaları yapıldı...
Fabrika tamamlandı.
Artık her şey hazırdı.
1937 yılı Ekim ayıydı.
Açılış yapılacaktı...
Atatürk vardı.
Başka ağır konuklar da hazırdı.
Onlara 3 km yolu yürütmek olmazdı.
Ata için özel bir vagon hazırlandı...
Kent merkezinden yola çıkıldı.
Kısa bir yolculukla fabrikaya ulaşıldı.
Resmî küşad yapıldı.
Fabrika üretime başladı...
Küçük, sevimli bir ulaşım aracıydı.
Tek lokomotifi, iki vagonu vardı.
Yıllar boyu çalıştı, önceleri yük taşıdı.
1965 yılından sonra da işçi ve memurlara ayrıldı...
Lokomotifinin gücü zayıftı.
Hızı da azdı.
Yol alırken "gıdı gıdı".
Gibi sesler çıkartırdı...
Nazilli halkı.
Bu sevimli trene çabuk alıştı.
Hepsi ona hayrandı.
Ona "gıdı gıdı tren" adını taktı...
"Gıdı gıdı tren" tam 58 yıl çalıştı.
1995 yılıydı.
Trenin hareketi sonlandırıldı.
Depoya kaldırıldı...
Aylar, yılları kovaladı.
Lokomotif uzun süre çalışmadı.
Vagonlar da ağır tahribata uğradı.
İşçileri taşıyan tren hareketsiz kaldı...
Ardından akıllanıldı.
15 yıl sonra lokomotif onarıldı.
Raylar yeniden hazırlandı.
Ve gıdı gıdı tren yeniden yola çıktı...
İzmir Fotoğraf Sanatı Derneği üyeleriyle.
Nazilli ziyaretimizde.
Geçen hafta sonu bindik bu trene.
Geçmişi anarak hasretle ve özlemle...
Gıdı Gıdı tren Fotoğraflarım:
Gıdı Gıdı tren öyküsü video:
Gıdı Gıdı trenle seyahatim:
.
