İster inanın, ister inanmayın ama.
Küçük bir Tanrıça.
Yaşıyor Kathmandu'da.
Kumari Ghar denilen bir Saray'da...
Kumari deniliyor.
Bu Tanrıça'ya.
Sanskritçe Kumaraya'dan geliyor.
Ki bu da "bakire" anlamında...
900 milyon Hindu.
Ve 400 milyon Budist tarafından.
Kutsal kabul ediliyor.
Yaşayan Tanrıça...
2-3 yaşındaki.
Kızlar arasından.
Özenle seçiliyor.
Kumari denilen bu Tanrıça...
Kız çocuk ailesinden alınıyor.
Çeşitli testlerden geçiriliyor.
Kutsal bir Tanrıça olduğu öğretiliyor.
Zamanı gelince de Tanrıça ilan ediliyor...
İlk genç kızlığına kadar.
Tanrıça olarak kalıyor.
12-13 yaşında bir genç kız olduğunda da.
Tanrıçalığı sonlanıyor...
Kumari, Kathmandu'da.
Kalıyor üç katlı ahşap bir Sarayda.
Günde bir kez ve ancak bir dakika.
Bir pencereden görünüyor Saray'ın avlusuna...
Kumari, yılda birkaç kez.
Özel seremoniler için sarayından çıkartılıyor.
Ayakları asla yere basmıyor.
Hep kucakta veya sırtta taşınıyor...
Hep kırmızı giydiriliyor.
Özel gücünün göstergesi olarak.
Gözleri abartılı boyanıyor.
Ve asla ayakkabı giymiyor...
Her isteği yerine getirilen.
Ailesi ile ancak 1-2 kez görüştürülen.
Bu yaşayan Tanrıça'yla.
Biz de beraber olduk bir dakikalığına...
Sarayının avlusunda.
Bir dakikalık zamanda.
Fotoğraf çekmek yasak aslında.
Sessiz kalınıyor ve size şöyle bir bakıyor Tanrıça...
İnanıştır, pek karışılmaz haliyle.
Ama benim tüm merakım.
Bu çocukların Tanrıçalıkları sona erdiğinde.
Psikolojilerinin nasıl etkilendiğinde...
Kumari Sarayı fotoğraflarım:
.
