Uçağın içini derin bir sessizlik kaplardı.
Yolcular içinden duasını yaparlardı.
Heyecanlı bir bekleyiş başlardı...
Sonunda uçak tekerlerini yere koyardı.
Herkes önce bir rahatlardı.
Sonra da bir alkış kopardı.
Kaptan bir süre yürekten alkışlanırdı...
Bütün bunlar.
Yakın bir zamana kadar.
Bütün uçaklarda olurdu.
Tüm yolcular da bu eyleme katılırdı...
Ben de alkışlardım.
Bundan da büyük keyif alırdım.
Pilot bu alkışları duymasa da.
Ben yine de alkışlanmasından yanaydım...
Bu güzel adet çok yakın bir zamanda.
Maalesef sonlandı uçaklarda.
Uçak zorlu bir iniş yapsa da.
Kimse farkında bile olmuyor şu sıralarda...
Alkışlanan bir uçuşun sonunda.
Yalnızca iki pilot değil uçakta.
Yüzünü görmediğimiz, tanımadığımız.
İsmini bilmediğimiz bir çok emekçi var aslında...
O uçağı planlayan Firmanın yüzlerce mühendisi.
Uçağı yapan Şirketin binlerce işçisi, teknisyeni.
Uçağı işleten Şirketin yöneticileri.
Uçağın alımına destek olan Banka görevlileri...
Uçağın uçuşa hazırlayan görevliler.
Bakımlarını titizlikle yapan teknisyenler.
Uçağı sefere hazırlayan teknik ekiptekiler.
Uçağı temizleyenler, yakıtını yükleyenler...
Güvenlik önlemlerini titizlikle yerine getirenler.
Check-in işlemlerini kısa sürede bitirenler..
Bagajları ölçerek, biçerek yükleyenler.
İkram edilecekleri düzenleyenler, pişirenler...
Yolcuyu uçağın kapısında karşılayan hostesler.
Onlara güler yüzle hizmet eden kabindeki görevliler.
Uçağın son kontrollerini yapanlar.
Kontrol kulesinde düzeni sağlayanlar...
Meteorolojik bilgileri verenler.
Uçuş harekât memurları.
Hava trafik kontrol personelleri.
Son kontrol teknisyenleri...
Ve tabii pilotlar..
Tüm bunları saat intizamı içinde yapanlar.
Zamanla yarışanlar.
Ve de çoğu kez vaktinde başaranlar...
Yürekten inanıyorum halâ alkışlamaya.
Yalnızca pilot için değil ama.
Katkısı olan binlerce emekçiye, çalışana.
Teşekkür etmek ve selamlamak amacıyla...
