YÜCEL TANYERİ

Ben, Yücel Tanyeri
Duydum ki merak ediyormuşsunuz,
Hususi hayatımı,
Anlatayım:
Evvela hekimim, yani
Büyücü falan değilim.
Burnum var, kulağım var,
Pek biçimli olmamakla beraber.
Lojmanda otururum,
Üniversitede çalışırım.
Ne başımda bulut gezdiririm,
Ne sırtımda mühr-ü nübüvvet.
Ne İngiliz kralı kadar
Mütevaziyim,
Ne de Celâl Bayar'ın
Sabık ahır uşağı gibi aristokrat.
Ispanağı çok severim
Puf böreğine hele
Biterim
Malda mülkte gözüm yoktur.
Vallahi yoktur.
Orhan Veli ile Melih Cevdet'tir
En sevdiğim şairler.
Bir kızım vardır,
İki de torunum pek muteber;
İsmini söyleyemem
Çiçekle uğraşanlar bulsun.
Ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım,
Ne bileyim,
Belki daha bin bir huyum vardır.
Amma ne lüzum var hepsini sıralamaya.
Onlar da bunlara benzer...


Beni, benden iyi anlatan Orhan Veli'ye teşekkürlerimle...

1 Şubat 2011 Salı

VİCTOR JARA STADYUMU...


Victor Jara Stadyumu Santiago’dadır.
Şili’nin başkentinde.
76.500 seyirci kapasitesine sahiptir.
1962 Dünya Futbol Şampiyonası burada yapılmıştır.

Bir futbolcu değildir.
Victor Jara.
Sporcu da değildir.
Anlı, şanlı bir politikacı hiç değildir…

Victor Jara bir sanatçıdır.
Bir müzisyendir.
Şili halk ezgileri söyleyen.
Bir şarkıcıdır gitarına sevgiyle eğilen…

Öyleyse niçin adı verilmiştir.
Bu koca stadyuma.
Gitmelidir 1970’li yıllara.
Bunun nedenini anlamaya…

Seçimle işbaşına gelmiştir.
Sosyalist Salvador Allende.
Şili’de.
1970 senesinde…

38 yaşındadır o yıllarda.
Gitarist Victor Jara.
Allende’yi desteklemektedir.
Türküleriyle, şarkılarıyla…

3 yıl sonra el koyar yönetime.
Diktatör General Pinochet.
Ve öldürülür Allende.
11 Eylül 1973’te…

İlk gün çok kan dökülür.
Birçok direnişçi öldürülür.

Sonra bir bir toplanır.
Bilim adamları, sanatçılar.
Tıkılırlar hep birlikte Estadio Chile’ye
Sıkıyönetimin askerlerince…

Ertesi gün Victor Jara da vardır.
Tutuklular arasında gitarıyla.
5000 kişilik kalabalıkta.
Sahanın ortasında…

Victor Jara gitarını eline alır.
Güzel bir türkü mırıldanır.
İnanılmaz hoş bir melodi duyulur.
Stadyumda bir şarkı yankılanır.

Venceremos”u söylemektedir.
Victor Jara.
Kazanacağız” anlamında…

Tutuklular hemen eşlik eder.
Bu melodiye.
Katılırlar türküye.
Hep birlikte…

Sorumlu subay sinirlenir.
Tutukluları korkutmak için havaya ateş ettirir.
Kimse susmaz.
Mırıldanılan melodi hiç durmaz.

Victor Jara’yı yakalarlar.
Parmaklarını kırarlar.
Dipçik darbeleriyle.
Bir daha hiç gitar çalamasın diye...

Keserler dilini de.
Islıkla “Venceremos"u söylemeye.
Devam edince...

Bulunur üç gün sonra.
Kırık elli ve dilsiz cesedi.
Bir çöp tenekesinin dibinde…

Önce Salvador Allende.
Sonra da Victor Jara ve Pablo Neruda.
Girerler toprağa 6’şar gün arayla.
35 bin yandaşlarıyla…

Yok artık Santiago’da Estadio Chile.
Değiştirildi buranın adı yeni bir isimle.
Aradan tam 30 yıl geçtiğinde.
Estadio Victor Jara olarak 2003 Eylül’ünde…


Victor Jara fotoğrafları için:

https://photos.google.com/share/AF1QipOvtjZ0EMdz8fne9tmHFz2kcngvn7RgGHejf12-OJJh7NUZlDxkmKaa9Siwu6mmRg/photo/AF1QipMHcHBpTqluvsFFxflcE8r4oI6eOmP6fgInXEmL?key=bnB0dU5nTmpkOWwySjZpdmtZS3dzOU9iV1VNU2R3

Victor Jara videosu için:


Venceremos, Victor Jara: 
.
.