1960'lı yıllardan beri.
Tanırım Hocam Dr. Nazmi Hoşal'ı.
Önce Hacettepe'de talebesi olmuşumdur.
Sonra da 4 yıl Asistanlığını yapmışımdır...
Hacettepe'nin renkli Hocalarından birisidir.
Belki de en başta gelenidir.
Ataktır, girişimcidir.
Cesurdur, yüreklidir...
1962 senesinde.
Eylül ayının bir gününde.
Başlamıştır Hacettepe'ye.
Ve emekli olmuştur 1997'de...
Hocam Nazmi Hoşal kaleme aldı.
Hacettepe anılarını.
Ve bunları 2015'de yayınladı.
Kitabı, "Hacettepe Maceram" başlıklıydı...
"Kıymetli dostum ve meslektaşım.
Prof. Dr. Yücel Tanyeri'ye sevgilerimle".
Yazıp, 29.06.2015 tarihinde imzaladığı.
Anlatmaya çalışalım bu kitabı...
1 Ocak 1957 tarihinde.
Başlamasıyla İntörn'lüğe.
Chicago Edgewater Hastanesi'nde.
Anılar anlatılıyor peş peşe...
Ve 8 Aralık 1997'de.
67 yaşına gelmesiyle.
Hacettepe'de emeklilik yemeğiyle de.
Anıları sona ermekte...
Tam 40 yıllık anıları.
Amerika'daki Uzmanlık eğitimi.
Türkiye'ye gelişi.
Ankara Tıp Fakültesi'nde Uzmanlığı...
Ankara Hastanesi'nde çalışmaları.
Gülhane'de Yedek Subaylığı.
Buralardaki anıları.
Ve Hacettepe'ye alınması...
Hacettepe'de KBB Kliniğini kurması.
Hacettepe'nin Tıp Fakültesi olması.
Ardından Üniversite'ye dönüşmesi.
Evliliği, çocukları ve ailesi...
Sonra Doçentlik Sınavı macerası.
Ankara KBB Derneği'nin kurulması.
Hacettepe KBB Kliniğindeki çalışmaları.
Asistanları ve Tonsilspor anıları...
Hacettepe'li meslektaşları.
Dostları, arkadaşları.
Muayenehane açması.
1970'li ve 80'li yılları...
Emekli oluşuyla.
Renkli anlatımı, hatıralarıyla.
Yaptıklarıyla ve yapamadıklarıyla.
Hepsi "Hacettepe Maceram" kitabında...
Sağolsun benden de bahsetmiş.
Hocam kitabında.
Bir paragrafla.
Hak etmediğim iltifatlarla...
"Dr. Yücel Tanyeri'nin sanat yeteneğinin yanında çok mükemmel bir futbol ustası olduğunu da belirtmek isterim. Takımımızın değişmez, demir gibi bir "libero"suydu. Yücel'i, kıymetli arkadaşım Dr. Abdülkadir Tanyeri'nin yeğeni olarak öğrenciliğinden beri tanıyordum. Yücel daha öğrenciliği sırasında Hacettepe'nin geyik şeklindeki resmî armasını yapan kişidir. Yücel, akademik başarılarının yanında, bütün kongrelerin aranan kişisi olmaya devam etmektedir".
Kitap tam 232 sayfa.
Teknisyen Bahri'den Doğramacı'ya.
Ve zengin fotoğraflarla.
Birçok kişi daha anlatılmakta...
Kitabının son sayfasında da.
Nazmi Hoca.
Değiniyor emekliliği sırasında.
Yaptığı son konuşmaya...
"...konuşmamda kliniğin kuruluşundan çalıştığım son güne kadar birçok tatlı ve acı olaylar yaşadığımızı, geride iftiharla anacağım hatıralar bırakarak ayrıldığımı hatırlattıktan sonra, çalıştığım yıllarda birçok kişiye gereğinde sert davrandığımı, hiçbir hatayı affetmediğimi söyledim. Bütün elemanların yetişmeleri için azami gayret gösterdiğimi, bildiğim hiçbir şeyi saklamadığımı, öğrenmeleri için de gereğinde çok kırıcı olduğumu da ekledim. Ancak bütün kırmış olduğum arkadaşlarımdan hiçbirisinden özür dilememi beklememelerini, çünkü hareketlerimin kendi şahsî menfaatim için olmadığını, hiç kimseden benim şahsî hiçbir işimi görmesini istemediğimi, kurumun düzgün ve mükemmel çalışması, daima ileri gitmesi için yapıldığını söyledim ve ayrıldım. Arkamda, 40 yıllık gayretlerimin sonunda Amerika ve Avrupa'nın belli başlı Üniversitelerinin seviyesinde bir klinik, birçok engellemelere rağmen yurdumuzda hala birçok üniversitenin hayranlıkla baktığı, kurmaya çalıştığı mükemmel bir Odyoloji Bilim Dalını da kurmuş olmanın heyecanını yaşadım. Ülkemizde modern Kulak Burun Boğaz ve Baş Boyun Cerrahisini kurma ve geliştirme çabalarımın sonucunda Türkiye'nin dünyanın birçok gelişmiş batılı ülkesinden daha yüksek seviyelere ulaştığını görmenin mutluluğunu hissetmekteyim".
Renkli anlatımı ve anılarıyla.
Geçmişe ışık tutan yapısıyla.
Güzel bir belgesel hazırlamış Nazmi Hocam.
Alınası, okunulası bir kitap "Hacettepe Maceram"...
.
