Tüm meyve çiçekleri patlamıştı.
Portakallar, mimozalar çiçeklerini açmıştı.
Yaseminler, hanımeliler mis gibi kokuyordu.
İzmir, Mart ayımın sonunu yaşıyordu...
Dondum kaldım Nisan başında.
Kanada'ya ulaştığımızda.
Uçaktan aşağıya baktığımda.
Buzul çağını yaşıyordu halâ Amerika...
Aynisiydi, kaplı karla.
Michigan filân da.
Neyse ki göründü kara.
Gittiğimizde güneye biraz daha...
Washington'da kar yoktu.
Ama hava oldukça soğuktu.
Çiçekler açmamış.
Doğa henüz uyanmamıştı...
7-10 gün böyle geçti.
Sonra güneş yüzünü gösterdi.
Havalar ısındı.
Nisan ortasında doğa kıpırdadı...
Önce erikler açtı.
Sonra da kirazlar.
Ve ardından çiçekler.
Laleler, menekşeler, sümbüller...
Ağaçlar giydi gelinliğini.
Parklar takıştırdı çiçeklerini.
Bahçeler bezendi renklerini.
Ve çevre aniden güzelleşti...
Çektiğim ekteki çiçek resimleriyle.
Teşekkürler ediyorum sevgili Şebnem'e.
Beni yürekten ağırladığı için evinde.
Washington'da kaldığım 20 gün süresince...
Washington'un Çiçekleri Fotoğraflarım:
https://photos.google.com/share/AF1QipOqPJFAPPgJ385y_KTJKRTl9nAY4dOsletIIE4gDc_uHPriuVOrhhuP8sPy5iPV2Q/photo/AF1QipO_gms1jPTfX-oqaUiXwlqrQgE7J1Tgg8g6g_Oq?key=NmQ1eVVhUGlYOUNTOHBvZHF1WVRWNXZsQkJiZ2FB
.