Durduk hep birlikte teşaşüre.
Tatlı nehir Rio Dulce'de.
Copan-Flores karayolu üzerinde.
Yolun tam merkezinde...
Farklı bir coğrafya burası.
İki göl bağlantısı.
Izabal ve El Golfeta arası.
Kısa bir ırmak parçası...
Sonunda açılıyor.
Rio Dulce.
Atlantik'e.
Ve Karaib Denizine...
Çok sayıda yat ve tekne.
Demirliyorlar bu yerde.
Doğal bir liman burası.
Dalgada, fırtınada sığınılası...
Mola verdik burada bizler de.
Kısa bir süre.
Sonra devam ettik seyahatimize.
Tekrar minibüsümüzle...
Az gittik.
Uz gittik.
Sonunda.
Bir göle geldik...
Peten Itza gölü kıyısında.
Küçük bir ada.
Sevimli bir ada.
Flores...
Otelimiz burada.
Hemen gölün kıyısında.
Adanın da hemen karşısında.
Güzel bir konumda...
Kıyıda ise 2 küçük kasaba.
San Benito ve Santa Elena.
Minik bir yolla.
Bağlılar kıyıya...
Herhangi bir çiçekten almıyor adını.
Çiçek anlamındaki Flores adası.
Guatemala özgürlük savaşcısı.
Cirilo Flores'in soyadından alıyor tanımını...
Flores bir basamak.
İstiyorsanız ulaşmak.
Maya antik kenti Tikal'e.
Tikal de buradan yalnızca 65 km mesafede...
Flores sevimli, sakin bir yöre.
Restoranları, kafeleri, evleriyle.
Ve tüm güzelliğiyle.
Kucak açıyor turistlere...
"Launcha" diyorlar burada.
Küçük, ince botlara.
Çıkıyor herkes bunlarla.
Gölde güneşi batırmaya...
Çıkalım dedik biz de.
Batan güneşi seyreylemeye.
Önce hafiften bir yağmur yağdı.
Peşinden gök kuşağı çıktı...
Etrafta tropik ağaçlarıyla.
Bembeyaz balıkçıl kuşlarıyla.
Masmavi, ılık göl sularıyla.
Sonunda güneşi batırdık tüm kızıllığyla...
Ardından bulutlar karardı.
Sıkı bir sağanak yağış başladı.
Hemen bir iskeleye çıkıldı.
Ama bu arada adamakıllı ıslanıldı...
Varamıyorsunuz tam tadına.
Yarım gün kaldığınızda.
İnanın bana.
Hepimizin aklı kaldı o adada...
Flores adası fotoğraflarım:
https://picasaweb.google.com/105371707000908378020/Flores#5955011129219475298
.