YEŞİLCE...

Yeşilce, küçük bir beldesi.
Ordu’nun Mesudiye ilçesinin.
Ordu’ya 125 km. uzaklıkta.
Mesudiye’ye ise sadece 12 km…

Kıyıdan oldukça içerilerde.
Yüksek, dağlık bir yerde.
İsmi gibi yemyeşil bir belde.
Sanırsınız ki bir köy Alplerde…

Güzel bir belde Yeşilce.
500 yıllık tarihiyle, kültürüyle.
Yöre insanıyla, köylüleriyle.
İçine sığdırdığı güzellikleriyle…

Bir Kültür Merkezi var bu beldede.
Kurulmuş Köy Enstitü’lü bir öğretmence.
Mütevazi bir “belde Müzesi” ile.
Ve içindeki Tiyatro Salonu ve Kütüphane’siyle…

Evleri ahşap yapılı.
Tahta kapılı, demir anahtarlı.
Sıvalı olanları kireç boyalı.
Ve de hepsi kırmızı çatılı…

Geziniyorsunuz sokaklarında.
Sessizlik bulutu içinde.
Büyük bir keyifle ve zevkle.
Yeşilce beldesinde…

İnsanını tanıdım evvelce.
Gelmeden önce.
Daha henüz Yeşilce’ye.
Yayla şenliğinde…

İçten, sevecen insanlar bunlar.
Aydınlık, kültürlü canlar.
Yayla’da konuk ettiler.
Bizleri candan ağırladılar…

Her yaz bir araya geliyor.
Vosvos şenliğiyle birleştirdiklerinde.
Kültür ve Yayla Şenlikleri'nde.
Yeşilce’liler elbirliğiyle…

Yemekler hazırlanıyor.
Çeşitli yarışmalar yapılıyor.
Horonlar tepiliyor.
Dostluklar sergileniyor…

Gezmezseniz göremiyorsunuz.
Farkına hiç varamıyorsunuz.
Kentlerinizin dışındaki güzelliklerin.
Ve de oradaki değerlerin…


Yeşilce fotoğraflarım:
https://photos.google.com/share/AF1QipMpG96crmOduN0bh_fBUcj_19OJA28sYKmrVIIF4ezrjiiShMDzO2Zf-cv_a8wRlg/photo/AF1QipPKDDm7gm5bEVDis_Y4KyKDgq8Wn4cO_he0oe94?key=RUhGdTFDSlF4d21MWEJqUnVXbldQdU10S2ZqMGp3

.