Ateş toprakları bomboşmuş.
Arjantin’in.
Sonuna gelindiğinde.
19. yüzyılın…
Bir karar almış.
Arjantin Hükümeti.
1884 yılında.
Buralara insan yerleştirmek için…
Azılı suçluları toplamışlar.
Gemilere doldurmuşlar.
Buralara göndermişler.
Yanlarında da birkaç muhafız eklemişler...
Bir hapishane açılmış önce.
Minik bir yerleşim yeri oluşmuş.
Arjantin’in ıssız topraklarında.
Ushuaia denilen yerde…
Ama ortada bir kent yokmuş.
Gereksinimleri olmuş.
Ev yapmak için.
Isınmak için…
Orman yanı başlarında.
1902’de başlamışlar.
Bir demiryolu hattı döşemeye.
Ormanın içlerine…
8 yılda tamamlamışlar.
Buharlı tren demiryolunu.
1910’da açmışlar.
Yani bundan tam 100 yıl önce…
Her gün çalıştırmışlar.
Tutuklu mahkûmları.
Yağmurda, karda, soğukta.
Ormandan ağaç kesimi için…
Bu arada Ushuaia gelişmiş.
Mahkûmların sayısına eşit olmuş.
Ushiaia'lıların nüfusu.
1930’larda…
1949’da deprem olmuş.
Buralarda.
Kullanılmaz olmuş.
25 km lik bu tren yolu…
Tekrar açılmış.
1994’te.
Son 8 km.si.
Bu tren yolunun…
Turizm amaçlı kullanılıyor.
Günümüzde.
Bu tren.
Ve de bu tren yolu…
“Dünyanın sonundaki tren” olarak tanınıyor.
Gerçekten de öyle.
Daha güneyde bir tren yolu mevcut değil.
Tüm yerkürede bundan başka…
Otobüslerle ulaşıyorsunuz.
Dünyanın sonundaki İstasyona.
Sıcak vagonlarına kuruluyorsunuz.
Dar hatlı bu tren yolunun.
İçinde seyrediyorsunuz.
Bu trenle ormanın, bataklıkların…
Ve şahidi oluyorsunuz.
100 yıl önce kesilmiş ağaçların.
Öylesine yerinde duruyor.
Mahkûmlar tarafından.
Parkın içinde kesilmiş gövdeleriyle.
Koskoca ağaçlar…
Ama ortada görünmüyor.
100 yıl önce burada çalıştırılan.
Ve Ushuaia’yı Ushiaia yapan.
Suçlu, suçsuz insanlar…
Dünyanın sonundaki Tren fotoğrafları için:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder