SONER ÖZKAN...

Soner Özkan eski bir arkadaşımdı. 

Hacettepe'den. Neredeyse 50 yıllık. 

Hacettepe Tıbbî Teknoloji Bölümünde okumuştu. 

Tıbbî Teknoloji, Doğramacı Hoca'nın bir eseriydi. 

Kaliteli yardımcı Tıbbî Teknisyen yetiştirmeyi amaçlayan. 

4 yıllık iyi bir eğitimin ardından... 

Hacettepe KBB'da Asistan olarak göreve başladı Soner. 

1967 yılında. Tıbbî Teknoloji'yi bitirdikten sonra. 

Odyoloji Bölümünde...

"Odyoloji" duyma ile ilgili bir Bilim Dalıydı. 

Türkiyede ilk kez böyle bir eğitim başlıyordu. 

Ancak onu eğitecek birileri de yoktu. 

Bir yıl sonra ABD'ne gitti. 

1971 de Odyoloji Uzmanlığı'nı burada tamamladı. 

Uzman olduktan hemen sonra Türkiye'ye döndü. 

1975'de bu dalda Doktora'sını da aldı. 

1982 yılında Odyoloji Doçenti oldu. 

Bir süre Suudi Arabistan'da çalıştı. 

King Saud Üniversitesi'nde.

Burada Odyoloji Bölümü'nü kurdu. 

Sonra yurduna geri geldi. 

Bir süre İstanbul'da çalıştı. 

Sonra Hacettepe'ye döndü. 

1993 de Profesör oldu. 

Bu Bilim Dalında hep ilkleri yaşadı. 

Mükemmel bir insandı. 

Titiz bir Bilim adamıydı. 

Birçok Odyoloji Uzmanı.

Doçent'i, Profesör'ü yetiştirdi. 

Çok sayıda hastaya yararlı oldu. 

Dost canlısı, 

Mükemmel bir insandı. 

Güler yüzlü, kibar, saygılı. 

Sevecen, nazik ve çelebi... 

Bazen uzun aralıklarla görüşemezdik. 

Görüştüğümüzde beni.

Muhakkak evine davet ederdi. 

Oturmaya, yemek yemeye. 

Büyük bir ısrarla, içten bir sevgiyle... 

Bir türlü kısmet olmazdı. 

Bir sonraki görüşmemizde.

Her zamanki gülen çehresiyle

Israr ederdi yine:

"Bak bekliyorum" diye.

"Muhakkak öbür gelişinde"...

Bir aradaydık en son 9 gün önce. 

İzmir'de Odyoloji Kongresi'nde. 

Birlikte çok güzel zaman geçirdik. 

Geçmiş güzel günleri andık... 

Orada da ısrarla yine.

Davet etti beni evine. 

Sevgili eşi Tülin'le birlikte. 

"Ne olur gel" diye...

"Söz" aldı benden. 

"Peki, Soner" dedim. 

"İlk gelişimde

Muhakkak geleceğim ziyaretinize"... 

Nihayetinde. 

Gittim bugün Soner'in evine. 

Söz verdiğim günden tam 9 gün geçtiğinde. 

Ankara'ya ilk gittiğimde... 

Ama bu kez o değildi evde. 

Üç saat önce. 

Koymuştuk onu kabrine.

Ankara Yenimahalle'de...

Hacettepe’de 

Yapılan duygu yüklü bir törenin ertesinde.

Kılınan öğlen namazından sonra Kocatepe’de...

İki gün önce yitirmiştik. 

Bu dost canlısı sevgili arkadaşımızı. 

Doğum gününde.

Bodrum'da. Ani bir kalp krizi ile...

.