BİR TABLO'NUN HATIRI...

Vakıflı Köyü, Hatay'dadır.
Samandağ ilçemize bağlıdır.
Portakal, limon bahçeleri içerisinde şirin bir köydür.
Özelliği, Türkiye'nin tek Ermeni köyü olmasıdır.

Ermeni vatandaşlarımız uzun yıllardan beri bu köyde yaşarlar.
Hatay'ın Türkiye'ye katılımını desteklemişlerdir.
Yanındaki Türkmen köyleriyle birlikte huzur içerisindedirler.

Hatay gezimizde bu köyümüzü ziyaret ettik.
Tertemiz, pırıl pırıl bir köy.

Organik tarım yapıyorlar.
Narenciyelerinin ünü Avrupa'ya ulaşmış.
Yılda 1 milyon Euro'dan fazla ihracat yapıyorlar.
Nüfus başına düşen gelirde Türkiye'nin en önde gelen köyü.

Beğeniyle dolaştık bu köyümüzü.
Limon ve portakal çiçeklerinin doyumsuz kokuları arasında...

Grubumuzda sanatçı bir arkadaşımız vardı.
Sevgili Ali Osman Coşkun.
Kendisi ressam.
Yağlıboya, akrilik tablolar yapıyor...

2000 yılında bir sergi açmış.
İstanbul'da, Elhamra Sanat Galerisi salonlarında.
Sergiyi düzenleyen Ecz. Hagop Kartun isimli bir yurttaşımız.
Ressam arkadaşımız, köye ulaştığımızda anımsadı Hagop'u...

Hagop, Vakıflı köyündendi.
Hagop'un belki bir tanıyanı filân olabilirdi.
Bir görebilseydi.
Veya birisi selâmını iletse iyi olacaktı...

Onu sormak için köyün Kilisesine yöneldi.
Kilise'den içeriye doğru  girdi.
İlk karşılaştığı kişi.
Hagop oldu, bu büyük bir rastlantı idi...

Hasretle kucaklaştılar, hâl hatır sordular.
Hagop, eski dostunu alıp evine götürdü.
Ev yapımı boğma rakı içtiler.
Hasret giderdiler...

Bizler köyü dolaşırken.
Köyün geleneklerine göre.
Konuk, "duvarlara tutunacak hale gelmeden" salınmazdı.
Ancak vakit çok kısaydı.
Ve Ali Osman arkadaşımız halâ ayaktaydı...

Hagop, İstanbul'un karmaşasından bıkmıştı.
Ayşe isminde bir Türk kızı ile evlenmişti.
Bir de bebekleri olmuştu.
Gelip, Vakıflı köyüne yerleşmişlerdi.
Artık yaşamlarını bu sakin ortamda sürdürüyorlardı...

Bizler de köy gezimizi bitirdiğimizde.
Karşılaştık Hagop kardeşimizle.
Elinde kocaman bir akrilik boya tablo vardı.
Sergi sonrasında Ali Osman arkadaşımız armağan etmişti...

Hagop da evinin bir köşesine asmıştı.
Tablo'nun öyküsünü anlattı bize Hagop...
Öylesine candan, öylesine içten ki...
Acı bir kahvenin bile kırk yıl hatırı olurdu.
Bir Tablonun nasıl olmasındı ki...

Vakıflıköy'ün resimlerini görmek için tıklayınız :
https://photos.google.com/share/AF1QipOgXMOIcNq0zfdxMgSdKcW4a9AUhSoDaQGc1Q0GYR9SKrzRo416Chsajg-j7hCYWQ/photo/AF1QipMm959VUCpAaqthlJHmRqGhrVZXAPz7QwheBpO4?key=QmppVUNZTnFQcnFZbVh6VUJwUkhJSzJ2MEV6aGdB